Portal de Noticias Cedeira OnLine Café Bar A MARINA

Avisou. Xa ao principio do concerto Aute o dijó. "Vai ser un concerto longo. Nestes días fai falta máis xenerosidade, así que serei xeneroso coas cancións". E, o que avisa non é traidor. Avisou e cmpriu. Aute regalou tres horas de concerto, tres horas de boa música e abrigo tres horas de moito, moito sentimento.

Que a estas alturas un artista sexa capaz de manterse tanto tempo sobre o escenario e, aínda así, o público teña a sensación de que se lle fai curto, é de agradecer. Pero, máis de corenta anos encima dun escenario e máis de trescentas cancións escritas dan para iso e moito máis. E houbo moito máis.

Aute conquistou ás máis de sescientas persoas presentes no Pazo dá Cultura de Narón. Non só apareceron as súas cancións máis emblematicas, senón que Aute mergullouse nos máis de 40 anos da súa carreira para presentar o seu último traballo discográfico "Auterretrato 3". Este autorretrato non só se reflectiu musicalmente, senón que Aute conseguiu enlazar perfectamente as súas cancións coas súas introducións, tan autoretratos unhas como outras.

Aute foi capaz de transportar a todo o auditorio ao Café Hafa, pór encima do escenario a Velázquez ou Goya ou tocar temas de actualidade como os do preso cubano Zapata Tamayo. Todo iso con esa dose de ironía e perfecta prosa que o caracteriza. Isto demostra que, a pesar de que a música evoluciona, autores como Aute, curtidos durante décadas nos escenarios, saben como conectar co público desde o minuto un ata que saen do escenario.

O climax, como case sempre, chegou ao final. Tras máis de dúas horas compartindo escenario coa pequena banda que o acompaña, Aute quedou só sobre o escenario. Acompañado unicamente pola súa guitarra repasou os grandes éxitos da súa carreira, eses que continúan hoxe pondo os pelos de punta a moitos dos seus incondicionais. Interpretou "Sen o teu latexado", "Dalgún xeito", "As catro e dez" ou "A beleza" e, como non podía ser doutro xeito, despediuse cun "Ao Alba" a capella que deixou ao Pazo dá Cultura completamente mudo. Un silencio que só rompeu cando o auditorio ao completo púxose en pé e estalou nun forte aplauso.

Link: DFONLine