Os intercambios ::: Un artigo de A.Luaces. :: Opinión A Coruña
Fecha Lunes, 28 septiembre a las 22:51:11
Tema PHP-Nuke
A conselleira do Mar, Rosa Quintana, falou o xoves co sector volanteiro a
través das distintas organizacións deste segmento de flota. Cumpriu o
seu compromiso. A propia Quintana asombrábase de que, por primeira vez
na historia, xuntásense todas as asociacións que representan á flota de
volante de Galicia. E un cre que, si en verdade a idea da conselleira
galega era, ou é, que todas as organizacións representativas do sector
reunísense con ela, non debese facer outra cousa que convocar ese
encontro, na seguridade de que moi poucos ou ningún ían fallar.
Que non, que non caen na conta de que o sector volanteiro galego, como
outros (artes varias, cerco, arrastre, palangre, etc.) queren falar,
pero facelo como a calzón caído, chamando pan ao pan e viño ao viño. Que
eles, os armadores e os tripulantes, entenden de mar e que o que queren
é pescar e facelo coa seguridade de que si hoxe o día non é bo, mañá
pode ser mellor.
Pero é que, cando non é por falta de cotas, é polas sancións, polas
constantes inspeccións, polas normativas, pola incomprensible actuación
de compañeiros que adquiren barcos portugueses para seguir pescando
cando a flota do Cantábrico Noroeste está obrigada a parar (caso do fin
de semana) ou cando a flota española está parada porque a súa cota de
pesca esgotouse.
E esgótase -¡que casualidade!- xusto onde tamén pescan os barcos lusos, moitos deles propiedade de armadores galegos.
A diferenza está en que para eles non hai avisos de parada, nin multas
por sobrepesca ou por non comunicar coa antelación establecida o acceso a
porto trala faena para vender. Non hai obrigación de descanso no fin de
semana e venden -dixémolo xa tantas veces- as súas capturas con destino
aos mercados que a flota do caladero nacional Cantábrico Noroeste non
puido fornecer.
A isto chámaselle competencia desleal propiciada por aquilo que, tendo a
sartén polo mango, só friten aos que en Galicia e o Norte de España
viven do que pescan nas súas augas.
Na súa reunión cos volanteiros -han ter que poñerse en folga unha ducia
de homes de Cedeira, Laxe, Corme e outras localidades para que a reunión
fose convocada oficialmente- Quintana suscitou dúas saídas aos moitos
problemas que afectan ao sector: un intercambio de cota con outros
países (non se lle ocorreu antes), ou estudar haise flotas ás que sobren
cotas de pesca e, de ser así, realizar un reparto para beneficiar ás
que teñen menos.
Ciertamente, non sabemos o que vale a nosa conselleira. Non a valoramos o
suficiente. A brillantez das súas ideas céganos e non vemos realmente o
que vale.
Quítelles vostede cota aos que a teñen, conselleira, e conceder porque
si, aos que carecen dela. Imos, anda. Que son todos, absolutamente
todos, os que se queixan pola carencia desa cota que vostede pretende
repartir. Con que criterio? Como llo explica, conselleira, a quen ten
que pagar salarios, Seguridade Social, seguro de accidentes ou de vida,
hipoteca e, sobre todo, vivir e permitir que vivan os seus? Vaillas a
quitar ao arrastre, ao cerco, ao palangre, a artes menores...?
¡Que non teñen para vivir, señora conselleira...!
E "o" de negociar novos intercambios de cota con outros países... Con
Francia, con Portugal...? Con que outro país, señora Quintana, que estea
ao alcance duns barcos pequenos que non teñen capacidade para irse a
pescar ao mar do Norte, ao Mediterráneo...?
Para "isto", mellor non reunirse. Para dicir que a día de hoxe temos un
70% máis de cota de merluza sur da que tiñamos en 2009...?
© 2015 :: A. Luaces :: Opinión A Coruña
Link: A. Luaces :: Opinion A Coruña
|
|