 | Burning na Vila - Adianto - Concertos Cedeira 2010 |
 Burning ("Que fai unha moza como ti nun sitio como este?"), un dos
grupos lendarios de "a movida" dos 80, volve aos escenarios madrileños
para celebrar o quinto aniversario da web "só-rock" cun repaso á súa
discografía e o estómago encolleito, "como volven os toureiros a Las
Ventas".
Este venres volven a Madrid cunha banda de Chamberí ("Yakuzas") como
teloneiros, e o sábado van a Bilbao (kafé Antzokia); en abril, a
Zaragoza, e a partir de maio de novo, Madrid (Carpa municipal de San
Fernando de Henares); en xuño, Castelló e en agosto, a Cedeira (A
Coruña)
A frase é da alma mater do grupo, José Antonio (Johnny) Cifuentes, voz,
teclados e compositor, sobrevivente de trinta anos de batalla.
Aínda que nunca se foron, porque Burning é dos poucos grupos que non
deixou de tocar e de gravar discos: O último sairá no outono, pois están
"terminando de vestir as últimas cancións", explicou o artista a EFE.
O concerto de mañá, na sala Heineken de Madrid, é como "volver a casa",
di: "Nós metémonos en Madrid co mesmo dentada na boca do estómago que o
toureiro que vai ás Vendas".
A web do grupo define a súa música como "canallesca, castiza, chulesca e
nostálxica", melodías para "perdedores, solitarios, e amantes do
esquecemento e de historias inconclusas" e cancións que "transportan ás
noivas que nunca coñecemos, as barras que nunca soportaron as nosas
penas e os cigarros que deixamos de fumar".
Burning foi un dos primeiros de "a movida", de antes, se cabe, porque os
seus primeiros pasos déronos en 1974, co xeneral Francisco Franco aínda
vivo.
Naceron no barrio madrileño da Elipa, ao amparo de "greñudos" como os
Rolling Stones, ou Deep Purple, aos que apenas se coñecía entón en
España.
Neses días Quique, Pepe Risi, Toño e Johnny empezan a tocar en tascas e
locais de concertos, sen máis pretensións que pasalo ben e conseguir
moitas "fan".
"Non me vexo aos Burning dos oitenta colgando vídeos en YouTube, porque
non me imaxino facer o que fixemos de ningunha outro xeito. Saíu así.
Antes -di Cifuentes- tíñasche que ir polas tendas buscando un disco e
perder unha semana ata que o atopabas; agora tecleas unha canción e
sáeche o disco, o vídeo e o como se fixo", afirma.
Tras os seus dous singles debut en inglés "I'm burning" e "Like a Shot"
(1974 e 1975), apareceron os LP "Madrid", "O fin da década" -co
fantástico "Move as túas cadeiras"-, e "Bulevar", onde figura "Non é
estraño que esteas tola pola miña", que se publican entre 1978 e 1980.
Rock'n'roll "moi" Burning.
Pero o seu salto á fama definitivo viño da man do cine, cando o director
Fernando Colomo fíxolles protagonistas, xunto a Carmen Maura, da
película "Que fai unha moza como ti nun sitio como este", cuxa banda
sonora -a canción de Burning do mesmo título- converteuse (e aínda é) un
himno.
"A película foi a patada no cu. Foi pasar dos circuítos do barrio á
fama. Estivemos un fin de semana parindo a canción, que ten a cadencia
das de Lou Reed, e co diñeiro que nos deron fómonos a Eivissa e
devorámola nunha semana", recorda Cifuentes.
O cantante de Burning conta que aí empezou a historia negra do grupo.
Dous dos membros do grupo, Toño e Risi, falecen: por coincidencia, o
mesmo día, pero con varios anos de diferenza.
É o momento dos novos Burning con Johnny á cabeza: voz e teclados;
Eduardo Pinilla, á guitarra; Carlos Gardado no baixo e Kacho Casal á
batería.
Gravan "Altura" (2002); "Doces dezaseis" (2005), coas súas mellores
cancións en plan totalmente acústico, e en 2008 "Espidos no Joy", o
último de momento, onde colaboran con "os seus colegas" Quique González e
Preguiza.
"Con estes mozos hai un rolo impresionante, gústannos as mesmas músicas e
falamos o mesmo linguaxe, intentamos facer cancións que salgan do
corazón; quizá -reflexiona Cifuentes- eles estean collendo a testemuña
de nós, o que eu collín dos Stones", filosofa.
Link: ABCONLine
|
|
|
|
| |
| Enlaces Relacionados |  |
| Votos del Artículo | |
Puntuación Promedio: 0
votos: 0
| |
| Opciones | |
|
